korcić

korcić
korcić {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. 3. os ndk VIIb, korcićci {{/stl_8}}{{stl_7}}'nęcić, kusić': {{/stl_7}}{{stl_10}}Korciło go, żeby iść na wagary. Korciła ją ciekawość. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • korcić — ndk VIa, korcićci, korcićcił «nie dawać spokoju; trapić, kusić, nęcić» Korciło go, żeby powiedzieć prawdę. ‹może z ukr.› …   Słownik języka polskiego

  • korcenie — n I rzecz. od korcić …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”